محیا یعنی زندگی!

محیا جونم!دیروز شنبه ١٠دی بود.خوابوندمت و رفتم موسسه.زنگ زدم خاله رباب.گفت هیچ وقت بهتر از این نبودی.باورم نمی شد.اخه خاله همیشه سعی می کنه بهت دلداری بده.از پایین پله ها مثل همیشه شروع کردم:تو که چشمات خیلی قشنگه...(میدونم به مامان نمیاد آهنگ های عجیب بخونه!!ولی این یکی استثناست!)اومدم دیدم خاله راست می گفته....الان که مینویسم خوابیدی.آرام و راحت.دعا می کنم تو و همه نی نی ها همیشه سلامت باشین.از حدود دو ماه پیش تا امروز هیچی یادم نیست مگر گریه های تو وبی خوابی و گرسنگی و گریه خودم.و البته اسرین و هیدروکرتیزن و وازلین و انواع لوسیون ها.....٥شنبه گذشته با معرفی اقای دکتر رفتیم پیش دکتر احسانی که متخصص پوست بود.تا شما رو دید گفت که آتوپیک سرشت...